![]() |
![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
EPISTULA
a Congregatione pro Doctrina Fidei missa
ad totius Catholicae Ecclesiae Episcopos
aliosque Ordinarios et Hierarchas interesse habentes:
DE DELICTIS GRAVIORIBUS
eidem Congregationi pro Doctrina Fidei reservatis
1° abductio vel retentio in sacrilegum finem, aut abiectio consecratarum specierum;[4]
2° attentatio liturgicae eucharistici Sacrificii actionis vel eiusdem simulatio;[5]
3° vetita
eucharistici Sacrificii concelebratio una cum ministris communitatum
ecclesialium, qui successionem apostolicam non habent nec agnoscunt
ordinationis sacerdotalis sacramentalem dignitatem;[6]
4° consecratio in sacrilegum finem alterius materiae sine altera in eucharistica celebratione, aut etiam utriusque extra eucharisticam celebrationem;[7]
– Delicta contra sanctitatem sacramenti Paenitentiae, videlicet:
1° absolutio complicis in peccato contra sextum Decalogi praeceptum;[8]
2° sollicitatio in actu vel occasione vel praetextu confessionis ad peccatum contra sextum Decalogi praeceptum, si ad peccandum cum ipso confessario dirigitur;[9]
3° violatio directa sigilli sacramentalis;[10]
–
Delictum contra mores, videlicet: delictum contra
sextum Decalogi praeceptum cum minore infra aetatem duodeviginti annorum a
clerico commissum.
Haec tantum,
quae supra indicantur delicta cum sua definitione, Congregationis pro
Doctrina Fidei Tribunali Apostolico reservantur.
Quoties
Ordinarius vel Hierarcha notitiam saltem verisimilem habeat de delicto
reservato, investigatione praevia peracta, eam significet Congregationi
pro Doctrina Fidei quae, nisi ob peculiaria rerum adiuncta causam sibi
advocet, Ordinarium vel Hierarcham per proprium Tribunal ad ulteriora
procedere iubet opportunas normas tradendo; ius appellandi contra
sententiam primi gradus, sive ex parte rei vel eius Patroni sive ex parte
Promotoris Iustitiae, valide unice manet tantummodo ad Supremum Tribunal
eiusdem Congregationis.
Notandum est
actionem criminalem de delictis Congregationi pro Doctrina Fidei
reservatis praescriptione extingui decennio.[11] Praescriptio
decurrit ad normam iuris universalis et communis;[12] in delicto autem
cum minore a clerico patrato praescriptio decurrere incipit a die quo
minor duodevicesimum aetatis annum explevit.
In Tribunalibus
apud Ordinarios vel Hierarchas constitutis, hisce pro causis munera
Iudicis, Promotoris Iustitiae, Notarii atque Patroni tantummodo sacerdotes
valide explere possunt. Instantia in Tribunali quovis modo finita, omnia
acta causae ad Congregationem pro Doctrina Fidei ex officio quam primum
transmittantur.
Tribunalia
omnia Ecclesiae Latinae et Ecclesiarum Orientalium Catholicarum tenentur
canones de delictis et poenis necnon de processu poenali utriusque Codicis
respective observare una cum normis specialibus a Congregatione pro
Doctrina Fidei pro singulo casu tradendis et omnino ad exsecutionem
mandandis.
Huiusmodi causae secreto pontificio subiectae sunt.
Per hanc Epistulam, de mandato Summi Pontificis omnibus Ecclesiae Catholicae Episcopis, Superioribus Generalibus institutorum religiosorum clericalium iuris pontificii et societatum vitae apostolicae clericalium iuris pontificii aliisque Ordinariis et Hierarchis interesse
habentibus missam,
in votis est ut non solum graviora delicta omnino vitentur, sed praesertim
ad clericorum et fidelium sanctitatem etiam per necessarias sanctiones
procurandam sollicita pastoralis cura ab Ordinariis et Hierarchis
habeatur.
Romae, e sede Congregationis
pro Doctrina Fidei, die 18 maii 2001.
[1] Ioannes Paulus PP. II, Constitutio Apostolica Pastor bonus, De Romana Curia, 28 iunii 1988, art. 52, in AAS 80 (1988) 874.
[2] Congregatio pro Doctrina Fidei, Agendi ratio in doctrinarum examine, 29 iunii 1997, in AAS 89 (1997) 830-835.
[3] Suprema Sacra Congregatio Sancti Officii, Instructio Crimen sollicitationis, Ad omnes Patriarchas, Archiepiscopos, Episcopos aliosque locorum Ordinarios «etiam Ritus Orientalis»: De modo procedendi in causis sollicitationis, 16 martii 1962, Typis Polyglottis Vaticanis MCMLXII.
[4] Cf. Codex Iuris Canonici, can. 1367; Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium, can. 1442.
Cf. et Pontificium Consilium De Legum Textibus Interpretandis, Responsio ad propositum dubium, 4 iunii 1999.
[5] Cf. Codex Iuris Canonici, can. 1378 § 2 n. 1 et 1379; Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium, can. 1443.
[6] Cf. Codex Iuris Canonici, can. 908 et 1365; Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium, can. 702 et 1440.
[7] Cf. Codex Iuris Canonici, can. 927.
[8] Cf. Codex Iuris Canonici, can. 1378 § 1; Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium, can. 1457.
[9] Cf. Codex Iuris Canonici, can. 1387; Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium, can. 1458.
[10] Cf. Codex Iuris Canonici, can. 1388 § 1; Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium, can. 1456 § 1.
[11] Cf. Codex Iuris Canonici, can. 1362 § 1 n. 1; Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium, can. 1152 § 2 n. 1.
[12] Cf. Codex Iuris Canonici, can. 1362 § 2; Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium, can. 1152 § 3.
Our discussion at the Congregation focused on identification of certain aspects of procedures for clergy sexual misconduct, particularly the 1962 instruction "Crimen Sollicitationis" and the more recent instruction "Sacramentorum Sanctitatis Tutela." – CLSA December 2002 Newsletter, Canon Law Society of America, www.clsa.org/ news/dec02/ dec02.htm , December 2002(Sacramentorum Sanctitatis Tutela mentioned above is what is called a Moto Proprio; it was approved by Pope John Paul II, and dated April 30, 2001.)
|
|